De gedachte aan de toekomst roept meestal direct een beeld op waar een emotie aan gekoppeld is. Gevoelens van angst of verlangen. Het houdt de mens bezig in een poging om in de ‘hier en nu’ te zorgen voor het ‘daar en dan’. 

‘Life is what happens while you are busy making other plans’ (John Lennon).

Doordat de focus op de toekomst afleidt van het nu, verwijdert deze ons van het leven zelf. Het leven dat plaatsvindt in het nu, het enige moment waarin contact met onszelf mogelijk is. Het resultaat is een vervreemding van de mens ten opzichte van zichzelf. Dat betekent nogal wat. Ook voor de maatschappij waarin wij leven, geen contact met zelf betekent immers geen contact met anderen. Een contactloze samenleving is een samenleving zonder ziel.

We pogen de toekomst te voorspellen om nu iets te kunnen doen wat ons in de toekomst veiligstelt. Zeker in tijden van crisis wordt dit  aangewakkerd.  Het is menselijk om te willen overleven, de toekomst voorspellen lijkt hiervoor een geschikte methodiek. Maar of hij beproefd is..? Controleren van iets dat er nog niet is. Door als het ware het onzekere, zeker te toveren. Valse hoop met als doel onszelf en onze omgeving veilig te stellen. Vanuit liefde. Of angst. 

Want de economische crisis, in hoeverre speelt die daadwerkelijk nu voor u? Op dit moment. Terwijl u dit leest. Is er in de hier en nu een reden om bang te zijn? Nee? Dat hoeft ook niet. Angst komt en gaat, net als boosheid, verdriet, of blijdschap. Mijn stelling is dat daar geen reden voor hoeft te zijn, het komt en gaat wanneer er van binnen iets geraakt wordt. Toch zoeken wij een reden in de buitenwereld die ons gevoel verklaart.  Vandaar dat de toekomst ons bezighoudt, als ideale redenverstrekker. ‘Ik maak me zorgen over de toekomst, ook al is dat geen realiteit, maar wat niet is kan nog komen toch?’ 

Leven in het nu betekent bezield leven, leven in de toekomst creëert overleven. 

 “Het gaat erom de ziel van het leven zelf te voelen kloppen en de onverwachte golfbewegingen te volgen van het zelf dat zich laat leven”. (Henri Bergson)

Een poging om de toekomst te controleren draagt niet bij aan het leven leven, het doet er eerder afbreuk aan.